Joop Schik is niet meer.
Hij overleed na een vrij kort ziekbed aan die gevreesde ziekte. Hij is overleden op de vroege zondagmorgen op 8 maart j.l. Hij mocht slechts 67 jaar worden, een jaar nadat hij met pensioen was gegaan. Hij heeft van zijn
pensioen niet kunnen profiteren waar hij zo lang voor gewerkt heeft.
In de zomer van 2019 begon hij last te krijgen en ging zijn lichaam blokkeren op vakantie in Spanje en Portugal. Hij ging daar mee naar de dokter en die konden niets vinden. Het ging
daarna steeds slechter en kon niet goed eten.
Tijdens het Europees Kampioenschap boot van EFSA in Weymouth ging het helemaal niet meer, maar hij viste elke dag nog mee tot het einde .
Bij terugkomst in Nederland is gelijk de dokter ingeschakeld
met de andere dag een verwijzing naar het ziekenhuis, waar na de foto’s genomen te hebben waaruit een negatieve uitslag kwam. Na drie chemokuren werd hij gecontroleerd en werd besloten om die kuren stop te zetten omdat er nog meer aangetast was in het
lichaam van Joop. Hij zei tegen mij, het is einde verhaal, goed dat ik nog in Weymouth ben geweest , daar heb ik tenslotte nog leuk gevist en was ik even de pijn vergeten.
Wij herinneren Joop als een goede visvriend waar wij als sportvisser veel van
hebben geleerd, want hij wist altijd wel hoe we het aan moesten pakken mede ook door de hele lange ervaring als sportvisser en wedstrijdvisser.
Joop was vroeger lid van de Zeehengel vereniging Seagull uit Amsterdam, daarna begonnen ze een eigen vereniging
met wat andere leden van de Seagull onder de naam Starfish.
Doordat er in een later stadium steeds minder leden kwamen werd die vereniging ontbonden en werd Joop lid bij de Edelkarper uit Bergen op Zoom.
Joop werd ook lid in 2017 van Sodipa uit
Antwerpen om meer te kunnen vissen aan de kusten van België, zoals Nieuwpoort, Oostende en Blankenberge, hiervan heeft hij niet lang kunnen profiteren.
Daardoor kwam hij met vele wedstrijdvissers in contact uit het zuiden van het land en België,
hij kon daar behoorlijk zijn ei kwijt, want elke wedstrijd was een uitdaging voor Joop om het op te nemen tegen topvissers waar hij goed tegenop gewassen was.
Joop viste vanuit die basis diverse malen het Wereldkampioenschap bootvissen, zoals in Frankrijk,
Portugal, Engeland en nog enkele landen.
Bij de Meerlanden Boot of Nationscup was hij een vaste verschijning en behaalde daar ook diverse successen met het Nederlands team en ook individueel.
Bij EFSA was hij ook altijd van partij om deel te
nemen aan de clubwedstrijden en natuurlijk het Europees kampioenschap boot en de diverse Species festivals.
Hij was dan ook dikwijls de beste Nederlander omdat hij al zijn ziel en zaligheid legde in de gemaakte materialen en lijnen waar hij een pikeur
in was.
Zijn werkplaats om die materialen te ontwikkelen was eigenlijk zijn woonkamer en slaapkamer tegelijk.
Hij was dan ook altijd trots op zijn werkplaats en als er bezoek bij hem was liet hij dit ook altijd zien hoe en waar hij altijd werkte
waarbij hij tevens voorlichting gaf hoe het gemaakt moest worden zodat je thuis ook zelf aan de slag kon.
Wij verliezen aan Joop een goede vriend en zullen hem heel erg gaan missen tijdens het vissen en de diverse buitenlandse trips van
EFSA.
Voor Marian, zijn dochters Marije , Linda en hun echtgenoten en 3 kleinkinderen zal dit een groot gemis zijn en zullen Joop heel erg gaan missen.
Ook boot vissend Nederland en België zal Joop missen op de wedstrijden.
Wij wensen
zijn vrouw Marian, dochter Linda en Raymond , Dochter Marije en Nick en de kleinkinderen Anne, Sara en Finn heel veel sterkte toe de komende weken, maanden en jaren. Hij ruste in vrede.
Wil Franken